با محمد صدرا و عاطفه رفته بودیم سینما. رفتیم بچه زرنگ ببینیم. تیزرش که از صدا و سیما پخش می‌شد واقعن جذاب بود و منی که مامان محمدصدرا بودم هم

ماشین در جاده‌ی تهران – مشهد در حال حرکت بود. زن با چشمانی سرخ و متورم، زیر چشمی مرد را که در حال رانندگی بود نگاه می‌کرد. آسمان از همیشه

لبخند می‌زند و دندان‌های زرد و کرم‌خورده‌اش نمایان می‌شود. دستی به صورت پر از چاله چوله‌اش می‌کشد و ریش‌های یکی‌درمیان سفیدش را نوازش می‌کند. چند قطره عرق روی پیشانی‌اش رخ

با او در مدرسه‌ی نویسندگی آشنا شدم  اتفاقا ساکن یک شهر از آب درآمده بودیم و به لطف جمعی از دوستان دیگر نویسنده قراری گذاشتیم و ملاقاتی. از آن به

سال‌هاست به این موضوع فکر می‌کنم که رمان یا داستان کوتاهی در مورد سواستفاده‌ی جنسی از کودکان بنویسم. کتابی که هم مادران و هم جامعه را از خطرات احتمالی آگاه

«در هندوستان، تماشای فیلم تنها یک سرگرمی نیست. فیلم‌ها روشی برای زندگی‌اند.» (شاهرخ خان) آن زمان که عقل و معاش درست و حسابی نداشتم، گمان می‌کردم مادرم، مادر واقعی من